พ่อเราเองอะ

พ่อเราเอาอีกแล้ววว
ย้อมสีหมาที่สวนเราเป็นลายแพนด้า
ดีนะไม่สำเร็จ 555 แค่ด่างนิดๆ
....................
ตั้งแต่เด็กแล้วไม่ว่าไร
พ่อชอบโมดิฟายมันไปซะหมด
ฉันกับที่บ้านต้องระแวงทุกที
เพราะถ้าเผลอเมื่อไหร่นะพ่อเราไม่ปลอยไว้อะ
...........................
จำได้เคยตั้งใจทำวิชาช่างไม้
ไปส่งอาจารย์ตอน ม.ต้น
ทำเป็นเหมือนกล่องมีหูหิ้ว
อุตส่าห์ตั้งใจใสไม้ยิงตะปูวัดแบบช่วยกันกับ
พี่ชายทั้งวัน พลาดตอนเช้านี้แหละ
ดันวางไว้ห้องรับแแขก
พ่อตื่นมาเห็นก็จับไปทาสีแถมเขียนชื่อ
เราลงไปอีก โฮ้ยยย
ตื่นเช้ารีบลงมาจะเอาไปส่ง
ร้องไห้เลยเรา พ่อทำซะไม่กล้าไปส่งเลย
พี่ก็บอกก็รู้นิว่าพ่อเป็นไงพี่สมน้ำหน้าใหญ่เลย
...........................
ตอนพี่สาวเราเข้ามหาลัย
ซื้อมอเตอร์ไซด์จะไปไว้ที่หอ
จอดไว้ที่บ้านวันนึงอีกวันนึงกลายเป็น
มอเตอร์ไซด์สีเขียวสะท้อนแสงแซมด้วยสีชมพู
และส้มสะท้อนแสงแปร็ดดดมาก
ไม่ใช่ใครพ่อเราเอง 5555
ต้องมานั่งพ่นแก้สีกันใหม่อีก
.................................
มีอีกหลายเรื่องเลยละพ่อเรา
จักรยานจากสีแดงก็กลายเป็นสีทองทั้งคัน
จักรยานอีกคันมันก็ปั่นปกติดีๆก็ไปเปลี่ยนเป็นล้อสูงๆ
จนไม่มีใครปีนขึ้นไปขี่มันได้555
ต้นไม้หน้าบ้านธรรมชาติดีๆก็โดนพ่นสี
เหมือนเป็นของปลอมซะงั้น
และเสื้อผ้าของพ่อทุกตัวจะต้องโดนจับย้อมจับเพ้นท์สี
จนลูกไม่กล้าเดินด้วยแล้ว5555
...............................
ฉันไม่ค่อยเข้าใจพ่อหรอก
แต่พ่อทำให้้ฉันไม่ลืมคำว่า "จินตนาการ"